firathaysev
firathaysev is one of the top Animals influencer in Turkiye with 118170 audience and 0.85% engagement rate on Instagram. Check out the full profile and start to collaborate.
118.2k
AudienceAudience
0.85%
Engagement
Turkiye
Verified account 
Fast reach-out capability Niche categories
Animals
Portfolio
Standout projects making waves around the web
Bugün Minik Patiler Cenneti’nde bir kez daha gördük ki gerçek sevgi sadece kelimelerde değil, yürekten gelen davranışlarda gizli. Ülkem Hanım ve Emre Bey, nişan gününüzde sadece birbirinize değil sokaktaki canlara da sevginizi paylaştınız. Bu anlamlı bağışınız bize umut, canlara da nefes oldu. Sizin gibi insanlar oldukça biz bu yolda asla yalnız kalmayacağız. Bir ömür boyu mutluluk, huzur ve iyilikle dolu bir hayat diliyorum. Minik Patiler Cenneti adına sonsuz teşekkürler. ❤️???? @ulkempekguzel @emrekcbykk
2025-10-27
475
475
Bundan sonra bu tür söylemlerde bulunanlar hakkında da , Hem savcılığa , hem de sağlık bakanlığına şikayette bulunacağız !!!! Ha bi de Bu kendini bilmezlere inananlar, satılık istanbul boğaz köprüsü de var . Alır mısınız
2025-10-27
146
146
Bir kova içinde dört can… Bugün kapımızın önüne bırakılmış bir kova bulduk. İçinde dört minik bebek kedi… Yağmurda sırılsıklam olmuşlar, tir tir titriyorlardı. Gözleri iltihaptan kapanmış, nefesleri zor çıkıyordu. Açlıktan adeta ölmüşlerdi. Biz zaten 400’e yakın canla, imkânsızlıkların içinde savaşırken… Yine biri çıkmış, “nasıl olsa onlar bakar” deyip bırakmış kapımıza. Yine vicdansızlık, yine vurdumduymazlık. İlan açıyoruz, mama istiyoruz, yardım istiyoruz… Küfür edenler oluyor. “Bu kadar hayvanı ne yapıyorsun?” diyenler oluyor. Destek olmuyorlar ama köstek olmayı çok iyi biliyorlar. Bizim derdimiz para değil, bizim derdimiz yaşatmak.
2025-10-27
981
981
Her gün bir can daha geliyor kapımıza… Kimi gözleri görmeden, kimi ayağı kırık, kimi yeni doğmuş, annesi yok… Bir yanım sevinçle onları kucağıma alıyor, diğer yanım içimden ağlıyor… Çünkü biliyorum, bir kap mama bulamazsam o canın gözleri yine açlıktan kararıp gidecek. Sokaklardan topladığımız 400’den fazla can var elimizde. Kimi yavru, kimi yaşlı, kimi ölmek üzereyken aldık. Onların hayatı bizim omuzlarımızda. Kimi zaman kendi yemeğimizi bölüp verdik, kimi zaman kendi borcumuzu erteledik, yeter ki onlar aç kalmasın dedik. Bizim derdimiz para değil, hiç olmadı. Bizim derdimiz yaşatmak. Bir tas mama bulmak, bir kap su koymak, bir hayata dokunmak. Ama her gün mama bitiyor. Her gün yeni bir can geliyor. Ve her defasında içimizden bir şeyler eksiliyor. Kimse görmüyor o yorgunluğu, kimse duymuyor gecenin sessizliğinde ağlayan o köpekleri, o yavruları. Yine de pes etmiyoruz. Çünkü onlar için pes edemeyiz. Çünkü onlar, bizden başka kimseleri olmayan 400 candan ibaret değil… Onlar, vicdanın, merhametin ve insanlığın son kalıntısı. Bazen biri çıkıp “neden hepsini kurtarmıyorsun?” diyor… Oysa bilmiyor ki, kurtardıklarımı yaşatmak bile mucize. Biz sadece mama istiyoruz. Para değil… Gösteriş değil… Bir kap mama… Bir torba kuru mama… Belki senin için küçük, ama onlar için bir hayat demek.. Bugün senin attığın bir adım, bir canın daha nefes almasına sebep olacak. Ve belki de o nefes, senin en büyük duası olacak. Mama Sponsoru olmak isteyen dostlarım için WhatsApp: 0542 544 56 04
2025-10-27
1831
1831
Alamadım, kurtaramadım; çünkü yerim yok, alanım yok, elimde mama yok… 400 canın nefesine yetişmeye çalışırken geçen hafta bu gerçeği paylaştım. “Kuru ekmek verseydin” diyen oldu; kuru ekmek, bağışıklık kurmaz, beden onarmaz, ilacı taşıyacak gücü vermez. “İki ilaç atsaydın” diyen oldu; ilacı verdikten sonra beslenme, bakım, izolasyon gerek—yoksa sokakta birinin şifası öbürüne bulaş olur. “Belediyeyi ara” diyen oldu; canı koruması gerekenin canı yok saydığı yerde vicdanı telefona bağlayamam. Beni telefon başında yargılayan, iki canın suyunu verip kendini kahraman sananlara değil; elini taşın altına koyanlara sesleniyorum: Bugün elimizde 28 yavru var. Her biri için karma aşı şart. Bir karma aşı 1.250 TL; 28 yavrunun aşısını siz düşünün . Bu bir sitem değil, bir ihtiyaç listesi. Aşı sponsoru arıyoruz. Mama desteği arıyoruz. Alan desteği arıyoruz. “Neden yapmadın?” diye soran herkese cevabım net: Hadi gelin, birlikte yapalım. Madem hesap soruyorsunuz, gelin hesabı birlikte kapatalım; madem “niye almadın” diyorsunuz, gelin birlikte alalım; madem “niye tedavi ettirmedin” diyorsunuz, gelin birlikte tedavi ettirelim. Ben her gün klinik randevuları, kısırlaştırmalar, tedaviler, temizlik, elektrik, su ve sayamayacağım kadar çok giderin içinde nefes ararken konuşmak kolay, taşın altına el koymak zor biliyorum; ama yine de çağrım sert değil, nettir: Bugün, şimdi, burada; paylaşın, duyurun, ulaşın; bir yavrunun aşısına, bir günün mamasına, bir kulübenin gölgesine omuz olun. “Niye?” diye soranlara cevabım budur; çünkü bu canların tek suçu sokakta doğmak. Ben tek başıma 400 nefese yetişmeye çalışıyorum ama görüyorum ki yetmek mümkün değil—siz olmadan değil. Aşı sponsoru arıyoruz. Mama desteği ve alan desteği arıyoruz. İki lafla değil, bir canla konuşalım; yorumla değil, sorumlulukla buluşalım. Bugün 28 küçük kalp için kapıyı aralarsak, yarın birinin daha gözündeki acıyı silebiliriz. Paylaşın, ses olun, gelin yan yana duralım; birlikte kurtaralım. Sponsor olmak isteyenler için WhatsApp: 0542 544 56 04
2025-10-27
539
539
400 can için Paraya değil , mamaya ihtiyacımız var.. WhatsApp: 0542 544 56 04
2025-10-27
654
654
Bu sabah kapımıza geldi… Gözlerinde hem acı hem umut vardı. Vücudunun her yeri ileri derecede uyuz. Kaşınmaktan canı kalmamış, tüyleri dökülmüş, derisi yara içinde. Ama o yine de kuyruğunu hafifçe salladı, “beni fark ettiniz” der gibi…Şimdi onun için bir tedavi süreci başlıyor ama bu sadece ilaçla değil, özel mamalarla, vitaminlerle, kür banyolarıyla ve aşılarla mümkün. Bağışıklık sistemi toparlanmadan tedaviye tam anlamıyla başlayamıyoruz. Biraz destekle, bir canın yeniden yaşama dönmesine yardım edebiliriz. Tedavi sponsoru arıyoruz. Lütfen ona yardım elinizi l uzaınt, çünkü bir canın mucizesi siz olabilirsiniz. ❤️ Tedavi Sponsoru Olmak için WhatsApp: 0542 544 56 04
2025-10-27
918
918
Bazen sabahları uyanıyorum, gözlerimi açar açmaz bir dakika bile kendime ait olmadığını fark ediyorum. Bir yanda çocuklar, bir yanda yüzlerce kedi, köpek… Her biri aç, hasta, sevgiye muhtaç. Ve ben hepsine yetişmeye çalışan tek bir insan. Sabahları nefes almadan geçen saatler, akşam olduğunda bitmeyen yorgunlukla devam ediyor. Evim bile artık bir dinlenme yeri değil, sadece bir sonraki koşuşturmanın başlangıç noktası gibi. Bir yandan annelik, bir yandan hayvanların sesi, bir yandan geçim derdi, bir yandan insanlar… Kimse görmüyor bazen, sadece “yapıyor” sanıyorlar. Ama her gün biraz daha içim eksiliyor. Bazen gece herkes uyuduktan sonra oturup sessizce düşünüyorum… Neden bu kadar yük hep benim omuzumda? Niye her şeyi tek başıma taşımak zorundayım? Bir şeyler eksiliyor içimde… sabır mı, umut mu, yoksa ben mi bilmiyorum. Gözlerim doluyor bazen, kimse görmüyor. Çünkü güçlü görünmem gerekiyor, çünkü onlar bana bakıyor. Ama bilseler, bazen sadece iki dakika sessizce ağlamak istiyorum. Kimseye bir şey anlatmadan, kimse bir şey sormadan… Sadece içimi döküp biraz hafiflemek istiyorum. Ve sonra sabah oluyor yine. Aynı saat, aynı tempo, aynı yalnızlık. Sadece ben, çocuklar ve 400 can… Hepsi bana bakıyor, ben ise gökyüzüne. Belki biri duyar diye… Ölmek isteyenlerin ölemediği, Ölmek istemeyenlerin ise öldüğü bir dünya
2025-10-27
654
654
Hiç bir şey yapamamak, imkansızlık çaresizlik en büyük ceza, Bana..
2025-10-09
1308
1308
